Koprzywnica jest historycznie związane z Opactwem Cystersów. Zostali oni sprowadzeni do Koprzywnicy w XII wieku z burgundzkiego Marymondu przez Mikołaja Bogorię, który ufundował również opactwo.

Zniszczona przez Tatarów w czasie dwóch najazdów w 1241r. i 1259/60r. otrzymuje w 1268r. przywilej lokacyjny naprawie magdeburskim. Koprzywnica położona była przy średniowiecznym trakcie ze Śląska i Krakowa na Sandomierz i Ruś, dzięki czemu rozwijała się doskonale, kwitło rzemiosło i handel. W 1606r. odbył się tu zjazd rokoszan wojewody krakowskiego Mikołaja Zebrzydowskiego. W latach 1655-60 Koprzywnica ucierpiała w wyniku najazdu szwedzkiego. Do 1819r. a wiec do kasaty zakonu, Koprzywnica była własnością klasztoru, w roku 1869 utraciła prawa miejskie. Wiek XIX przyniósł regres, który pogłębiły zniszczenia dwóch wojen światowych.

Dziś Koprzywnica jest atrakcją turystyczną na tzw. Europejskim Szlaku Cystersów - nad rzeką, w sąsiedztwie niewielkiego zalewu, wznosi się dawny zespół klasztorny Cystersów: kościół p.w. Św. Floriana, zbudowany w latach 1207-40, wielokrotnie rozbudowywany, z późnobarokową fasadą i wieżą na sygnaturkę "Kulawką" oraz cennym wyposażeniem, polichromią i malowidłami, a także przylegające do kościoła późnoromańskie skrzydło wschodnie klasztoru, w którym zachował się piękny kapitularz z przełomu XII/XIII w. ze sklepieniem wspartym na dwóch kolumnach. W sąsiedztwie zachowały się dawne zabudowania przyklasztorne. W kościele znajdują się relikwie Św. Floriana, patrona strażaków, sprowadzone tu z Wawelu dnia 3 maja 1995 roku. Ponadto w rynku wpisanym w XIII- wieczny układ urbanistyczny miasteczka, znajduje się kościół p.w. Matki Boskiej Różańcowej z 1470 roku, rozbudowany w stylu barokowym pod koniec XVII w., z ogrodzeniem, z dzwonnicą z końca XIX w.

Obecnie głównym zajęciem mieszkańców Miasta i Gminy Koprzywnica jest działalność rolniczo-sadownicza.
Więcej dowiesz się na www.miastokoprzywnica.glt.pl    

Copyright © 2004 Grzegorz Walewski